Wie ik ben?

Maya heeft een wilskracht die bergen verzet en een glimlach die harten doet smelten. Ze is een knuffelkoningin, doordrenkt met liefde en enthousiasme, én een ontdekkingsreiziger met een ontembare eigen wil. Bij degenen die ze kent en vertrouwt, zoekt ze graag de nabijheid op, altijd klaar om met haar sociale en liefdevolle aard vreugde te verspreiden. Voor Maya is geen uitdaging te groot; als iets niet lukt, ziet ze dat niet als een nederlaag, maar als een nieuwe kans. Elke stap vooruit voelt als een overwinning, want in haar wereld is volharding haar grootste kracht.

Haar levensreis voert haar langs obstakels die voor anderen onzichtbaar zijn, maar Maya trotseert ze met humor, koppigheid en een onuitputtelijke energie. Ze bewandelt haar unieke pad met de onwrikbare steun van haar ouders, haar trouwe bondgenoten, vastberaden om haar te helpen haar volledige potentieel te bereiken. Hoe overweldigend de wereld soms ook is, Maya baant zich moedig een weg—een dappere strijder die elke dag opnieuw bewijst dat liefde, doorzettingsvermogen en een vleugje koppigheid alles kunnen overwinnen.

Maya’s Wereld vol Zand, Verhalen en Fantasie

Maya duikt volledig in de magische verhalen van Kabouter Plop en de vrolijke avonturen van Peppa Pig. De tv wordt haar venster naar een fantasiewereld, een rustpunt waar ze zich even helemaal kan verliezen zonder afleiding van de buitenwereld. Maar even later verdwijnt ze in de bladzijden van een boek, waar beelden en woorden haar verbeelding vleugels geven.

Buiten ontpopt Maya zich tot een kleine ontdekkingsreiziger. Ze zoekt het avontuur op, met een step in haar handen, een fiets onder haar voeten of al springend op een trampoline, alsof ze de lucht wil raken. In de zandbak creëert ze haar eigen universum, bouwt bergen, graaft rivieren, enkel gewapend met haar handen en eindeloze fantasie. Wanneer ze rondrent in de frisse lucht, is ze een wervelwind van energie, altijd klaar voor een nieuw spel of onverwacht avontuur. Sensorische spelletjes brengen haar vreugde; met haar zintuigen verkent ze de wereld op haar eigen, speelse manier. Voor Maya is de wereld één grote speeltuin vol verborgen schatten en eindeloze mogelijkheden.

Maya’s mama merkt hoezeer ze geniet van verzorgd worden, bijna als een baby. Het geeft haar een gevoel van veiligheid en rust. Zolang het haar goed doet, omarmt ze dit volledig. Toch botst deze behoefte soms met haar sterke drang naar zelfstandigheid. Ze heeft hulp nodig, maar laat die niet altijd toe, omdat ze dolgraag zelf wil ontdekken en proberen.

Maya bewijst dat ware kracht niet alleen in zelfstandigheid ligt, maar juist in het durven uiten van je behoeften. Dat maakt haar op een unieke manier sterk.

Haar oog voor detail is scherp. Bij het kijken van een film onthoudt ze razendsnel visuele elementen, en bij puzzelen richt ze zich op de kleinste details in plaats van het geheel. Maar die scherpzinnigheid heeft ook een keerzijde: tijdens het spelen raakt ze snel afgeleid als iemand in haar gezichtsveld verschijnt. Bij televisie kijken of spelen op de tablet is dat anders—dan lijkt haar focus juist scherper.

Maya heeft een bijzondere voorkeur voor blauw. Blauwe voorwerpen trekken haar vanzelf aan. Buiten is zij altijd de eerste die een vliegtuig of luchtballon spot, en het geluid van een naderende sirene ontgaat haar nooit. Zodra ze het hoort, móét ze het gezien hebben.

Ook geluiden fascineren haar. Ze danst vol vreugde op haar favoriete liedjes en raakt geboeid door de functiegeluiden van apparaten, zoals het zoemen van een mixer. Vaak koppelt ze deze interesse aan haar eigen handelingen, bijvoorbeeld wanneer ze het apparaat zelf bedient. De echo van haar stem ontdekken vindt ze magisch, vooral in een tunnel.

Tastbare ervaringen betekenen veel voor Maya. Speelgoed dat fijn aanvoelt, beschouwt ze als iets bijzonders, iets van haar alleen. Delen kan een uitdaging zijn, maar haar diepe connectie met deze objecten maakt ze des te waardevoller. Maya’s wereld is een levendige symfonie van details en zintuiglijke prikkels, die ze met verwondering en enthousiasme omarmt.

Vrije Tijd in Vertrouwde Structuur

Maya zoekt in haar vrije tijd rust en voorspelbaarheid. Het gezin kiest bewust voor vakanties met een kinderclub, waar Maya graag naartoe gaat. Toch speelt ze liever alleen dan deel te nemen aan groepsactiviteiten; de drukte kan haar snel overweldigen.

Ook thuis blijft structuur essentieel. In hun dorp bezoekt Maya tijdens vakanties een kinderclub, twee à drie keer per week, zodat ze het ritme van de schoolweek behoudt en niet te veel uit haar structuur raakt. Pretparken, hoe leuk ook, zijn inmiddels geen optie meer voor het gezin. De lange wachttijden en drukte maken het voor Maya te zwaar. In speeltuinen kiezen ze bewust voor dezelfde vertrouwde locaties, zodat ze zich kan voorbereiden op wat komen gaat. Mama en papa gebruiken visuele hulpmiddelen om haar vooraf duidelijkheid te geven, waardoor ze zich veiliger voelt in nieuwe situaties.

Maya heeft een sterke voorkeur voor bekende muziek en staat zelden open voor nieuwe melodieën. Ze dwingt vaak dezelfde liedjes af, waardoor herhaling een vast onderdeel van haar dagelijkse routine wordt.

Hoewel haar liefde voor geluid haar veel plezier geeft, vergt het ook veel van haar ouders. Het constante afstemmen op haar voorkeuren en het vermijden van frustraties vraagt geduld en flexibiliteit. Toch biedt het hen waardevolle inzichten: geluid geeft Maya houvast en helpt haar de wereld te begrijpen. Met de juiste ondersteuning en begrip kunnen haar ouders haar hierin begeleiden, terwijl ze samen een balans vinden die voor iedereen werkbaar is..

De reis van mijn leven (tot nu toe)

Maya’s ouders wisten vroeg dat hun dochter een uniek pad zou bewandelen. Op 20 juni 2019 werd ze te vroeg geboren, wat een ontwikkelingsachterstand met zich meebracht. Vanaf zes maanden begon ze met kinesitherapie om haar motoriek te versterken, een wekelijkse routine die is gebleven. Maar haar uitdagingen beperkten zich niet tot het fysieke.

Taal ontwikkelde zich in haar eigen tempo. Tot januari 2022 kende ze slechts drie woordjes, maar in de zomer begon ze nieuwe klanken te vormen. ‘Mama’ en ‘papa’ werden mijlpalen, al creëert ze nog steeds haar eigen versies van woorden, zoals ‘May’ voor zichzelf. Sinds oktober 2023 volgt ze logopedie om haar spraak verder te ontwikkelen.

Haar spraakstoornis brengt frustratie, vooral wanneer ze niet begrepen wordt. Ze wil zich uiten, maar haar beperkingen maken dat moeilijk. Haar ogen spreken vaak voor haar. Echolalie helpt haar om taal te oefenen en onder de knie te krijgen.

Motorisch verloopt haar ontwikkeling anders. Ze laat dingen vallen, struikelt snel en haar bewegingen worden houterig bij vermoeidheid. Toch laat ze zich niet tegenhouden. Wat ze mist in coördinatie, compenseert ze met energie en enthousiasme. Trampolines en springkastelen zijn haar favoriete speelplekken, waar ze haar grenzen niet altijd voelt en doorgaat tot ze uitgeput is.

Hoewel haar opvangreacties zwakker zijn, blinkt ze uit in doorzettingsvermogen en speelsheid. Beweging biedt haar de kans om haar vaardigheden te versterken.

In december 2023 kwamen de diagnoses: verbale dyspraxie, ASS, vertraagde non-verbale verstandelijke ontwikkeling en een motorische achterstand. Dit bracht gemengde gevoelens: opluchting door de bevestiging, maar ook de harde realiteit van een onbekende toekomst. Toch blijft één ding zeker: haar ouders zullen haar met liefde en vastberadenheid blijven ondersteunen.