Familie
Ik ben de oudste van twee kinderen en heb nog één jongere broer. Hij zit sinds dit jaar op kot in Gent. Naast mijn ouders en broer heb ik ook met de rest van mijn familie een heel hechte band. Ik ga vaak wandelen samen met mijn grootouders en nichten. Mijn broer is niet vaak meer thuis, dus geniet ik er des te meer van als hij nog eens thuis. Ik breng dan graag veel tijd met hem door.
Belangrijke personen in mijn inclusietraject
Binnen mijn inclusief pad zijn er enkele belangrijke anderen voor mijn ouders en mij aan wie ik niets meer hoef uit te uitleggen, omdat ze me van dichtbij of van aan de zijlijn volgen, ondersteunen en aanmoedigen. Ik denk hierbij vooral aan mijn vroegere en huidige assistenten en vrijwilligers (het Steunpunt voor Inclusie).
Op mijn werkplekken helpt de verantwoordelijke of een ondersteuner mij met de opdrachten die ik die dag krijg. Ik kan echt superveel, dus het is leuk als je niet overneemt en me gewoon tijd geeft. Ik hou van voldoende afwisseling in mijn werk. Ik vind het niet fijn als je me op mijn vingers kijkt maar wat verder van mij ook mee werkt. Daarnaast hebben mijn ondersteuners een belangrijke brugfunctie tussen mij en anderen. Zij kunnen me bvb. helpen om mee een langer en interessant gesprek te hebben door extra vragen te stellen. Zij maken ook andere mensen warm voor inclusie.
Hieronder schreef ik nog enkele tips wanneer je met mij op pad bent:
Lief zijn voor mij. Hiermee bedoel ik dat je jezelf open moet stellen, dan doe ik dat ook!
Je mag als mijn ondersteuner onzeker en zoekend zijn, maar de wil om door te gaan is belangrijk.
Iemand die kan samenwerken met mijn netwerk (overleggen, tips uitwisselen, communiceren wat wel of niet goed gaat, wel of niet werkt).
Iemand die mijn kwaliteiten ziet, mij steeds laat bijleren en niet focust op de moeilijke zaken.
Iemand die mij helpt groeien naar zelfstandigheid.
Communicatie
Niet ingaan op alles wat ik zeg of vraag en stiltes inbouwen
Ik praat soms tegen mezelf om tot rust te komen of vraag hetzelfde enkele keren na elkaar of stel de ene vraag na de andere. Dat druk zijn van me komt door allerlei interne en externe prikkels. Daarop hoef je niet steeds te reageren. Als je niet antwoordt, stoppen veel dingen vanzelf.
Het toelaten en inlassen van stiltes en soms negeren van bepaalde vragen/opmerkingen kan dus geen kwaad. Het geeft me rust en leert me om stil te zijn, wat elders ook van me verwacht wordt. Je hoeft dus zeker de stiltes zelf niet op te vullen maar kan ze best inbouwen.
Ik kan korte wederkerige gesprekken hebben. In mijn enthousiasme ga ik mij soms focussen op wat ik belangrijk vind en niet steeds reageren op de vragen. Je mag van mij wel verwachten en dat ik hier eerst moet op antwoorden voordat ik verder ga.
Afleiden
Ik blijf gemakkelijk hangen in herhalingen, zeker als ik me verveel.
Je kan mij het best afleiden of indien het niet vanzelf stopt kordaat afblokken door STOP te zeggen, zonder veel woorden of uitleg. Als je mij nog beter kent, ga je zien dat ik vaak probeert via een afleider/omweg op die thema's terug te komen.
Korte en duidelijke instructies
Je hoeft mij niet te veel uitleg te geven. Vaak blijven alleen de laatste woorden hangen. Bij opdrachten kan je dus best lange zinnen vermijden en het belangrijkste achteraan in de zin zetten zodat ik de essentie niet verlies.
Ik heb instructies meestal gehoord, maar ga soms niet direct handelen. Je hoeft dan niet alles opnieuw te herhalen, maar mij even de tijd te geven of eventueel mijn naam nog eens opnieuw te zeggen.
Mocht ik het vergeten, wijs me er dan op dat iemand eerst begroet als ik ergens aankom of iemand bij mij thuiskomt en niet direct begin te babbelen of vragen te stellen.
Afwisseling in de gesprekken
Ook op talige vlak leer ik graag bij. Je mag als ondersteuner dus zeker ook over andere onderwerpen spreken en niet steeds over wat ik allemaal vertel. Zo leer ik terug bij. Ook hier is afwisseling belangrijk zodat we niet elke keer als we elkaar zien dezelfde gesprekken hebben.
